بی پیر به خرابات مرو …

همیشه از عدم پذیرش سالخوردگان روستا نسبت به واگذاری آب هفته چشمه (که سند رسمی آن شش دانگ به نام اهالی است) به اداره آب و فاضلاب روستایی قزوین انتقاد می شد که شما مانع پیشرفت رزجرد هستید. اگر آب هفت چشمه را به اداره بدهیم آن ها چنان می کنند و بهمان می کنند.

اما اکنون با گذشت تنها چند سال از موافقت آنها و واگذاری آب هفت چشمه به اداره یاد شده، شاهد بازگشت به گذشته ایم

اهالی که ظرف به دست، در کوچه ها از این خانه و آن خانه، پی آب می گردند.

بیشتر حجم آبی که اکنون اهالی مصرف می کنند از هفت چشمه تأمین می شود.

دهیار و اعضای شورا اسلامی روستا مورد هجمه ی انتقادات اهالی هستند.

شنیده ایم که پس از درخواست ها از مسئولین اداره مذکور، سوختن پمپ را عنوان نموده اند که چینی بوده است.

دلمان می سوزد برای این مسئولین که چرا پمپ هایشان مدام می سوزد؟ و چرا پمپ های شهر قزوین نمی سوزند؟

با این وجود باید پرسید:

آیا آبونمان کنتورهای آب روستا به صندوق کمک های مردمی اهالی رزجرد به اداره آب و فاضلاب روستایی قزوین تبدیل خواهند شد؟

آیا آب هفت چشمه را که سند آن شش دانگ به نام خودمان است، باید بخریم و بخوریم؟

آیا کلاه بر سر اهالی رزجرد رفته است؟