شعر «ذوالجنای بابَفا» اولین شعر به گویش ززی یردی است.

چِره تنگِ تنُو مای دیمِ خیمه

سوآرِت اشکا شو؟ نُوردی حسینَ

خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس

داسا ای ذوالجناح خُب با وفا بی

بُرارِمَ چِدَ تنُو هانایی؟

خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس

تو گو چی واسونه نتّونَسش با؟

مگو کشتُندَیِش، می تّونَسی با

خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس

مگو بنگینده عباسم دَسا ده

مگو نا مَردُمون، او هانِدانده

خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس

مگو قاسم، مگو اکبر ده شینده

مگو اصغر گلو، تیر بیجه زینده

خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس

مگو وسه دیه طاقت نِدارِم

بشو هانِن منَ با حال زارِم

خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس

بشو مشتا الون مایه سکینا

جوآبش چی هادم؟ چی گوم؟ خدایا

خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس

چطری گوم؟ دیه پییَر نِداری

نه عمو، نه برار، پیلتر نِداری

خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس

آقای خلیل اکبرشاهی، مداح اهل بیت (علیهم السلام)، در مراسم عزاداری شام غریبان امام حسین (ع) در مسجد امام حسن مجتبی (ع) روستای رزجرد این شعر را به صورت مرثیه اجرا کردند.

این شعر سروده بنده حقیر (رمضان خوئینی) است.

لینک دانلود