شعر «ذوالجنای بابَفا» اولین شعر به گویش ززی یردی است. چِره تنگِ تنُو مای دیمِ خیمه سوآرِت اشکا شو؟ نُوردی حسینَ خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس داسا ای ذوالجناح خُب با وفا بی بُرارِمَ چِدَ تنُو هانایی؟ خدایا چِدَه گردس؟——— حسینِم اونگردس تو گو چی واسونه نتّونَسش با؟ مگو کشتُندَیِش، می تّونَسی با خدایا چِدَه…نمایش مطلب